Kiedy przy wejściu do filharmonii gromadzą się tłumy liczące na to, że uda im się w ostatnim momencie nabyć bilet na wyprzedany w mgnieniu oka koncert, to zdecydowanie dzieje się tam coś wyjątkowego. Nie inaczej było w przypadku wczorajszego koncertu Jakub Józefa Orlińskiego. Kontratenor od kilku lat sukcesywnie rozwija swoją karierę w rodzimym kraju, a co za tym idzie jego koncerty pojawiają się na afiszach coraz częściej i przyciągają coraz większą grupę odbiorców.
„Don’t meet your hero” – przestrzega popularne wśród muzyków i melomanów porzekadło, bo siła upadku po koncertowym zawodzie (opcjonalnie: niefortunnym poznaniu idola osobiście) rośnie wprost proporcjonalnie do pokładanych nadziei. A gdyby tak zupełnie odwrócić sytuację i udać się bez oczekiwań na koncert nieznanego artysty?
O muzyce popularnej zwykło się mówić w kontekście wtórności warstwy muzycznej i niekoniecznie ambitnych tekstów. W końcu niska cena rodzi duży popyt! Tym milsze jest obserwowanie ogromnego zainteresowania trochę ambitniejszymi projektami w świecie zalanym miernej jakości wytworami konstruowanymi według sprawdzonego, chwytliwego schematu.
Wojciech Kilar szerokiej publiczności znany jest z muzyki filmowej, która w części przypadków prowadzi również niefilmowe życie, jednak nie każdy ze znających poloneza z ?Pana Tadeusza? zdaje sobie sprawę z faktu, że kompozytor pisał również muzykę poważną. Powyższe w połączeniu z informacją o autorce biografii, Magdzie Miśce-Jackowskiej, której przedmiotem zainteresowania jest głównie muzyka filmowa, sprawiło, że zaczęłam zastanawiać się, który ze wspomnianych gatunków będzie przeważał w omawianej książce.
?Raz na milion lat dochodzi do zderzenia, swoistego błędu. Strumienie biegu czasu i nieskończone ilości miejsc przenikają się ze sobą w piękny i nieobliczalny sposób zmieniając zastałe światy. Między pokryte najdostojniejszą rdzą szacunku symbole, wierzenia i tradycje wkrada się coś im obcego. Razem tworzą nowe. Ten album to ten moment Czytaj dalej…
Choć muzyka jest językiem, który stosunkowo łatwo zrozumieć, to trzeba również przyznać, że jest dosyć abstrakcyjnym sposobem wypowiedzi, dlatego czasem do jej pełnego przyswojenia przydaje się pewna dawka wiedzy. Rzeczą symbolicznie przedstawiającą wiedzę jest książka. Niewiele osób potrafi usłyszeć muzykę z druku, bo przecież najlepiej za siebie mówi wykonana kompozycja, Czytaj dalej…
Choć o epkach najczęściej mówi się w kontekście artystów, którzy wydanie debiutanckiego albumu mają dopiero przed sobą, to jestem przekonana, że czasem warto zrobić wyjątek i opowiedzieć o krótszych wydawnictwach znanych nam już muzyków. Szczególnie jeśli mowa o osobach, od których rzesza wiernych fanów oczekuje nowego materiału, a ci na Czytaj dalej…
Czym byłby teatr bez muzyki? Czym byłaby muzyka bez wcielania się w różne role? Dobrze, że powyższe rozmyślania mogę potraktować jako pytania retoryczne, bo nie wyobrażam sobie, że muzyka i teatr zostają od siebie odseparowane. Przynajmniej część mojego stanowiska musieli podzielać twórcy festiwalu Retroperspektywy, którzy edycję z 2016 roku Czytaj dalej…